Bitka kod Koroneje (394. pne.)
| Bitka kod Koroneje | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Korintski rat | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Sparta | Teba, Argos, i saveznici | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Agesilaj II | nepoznati | ||||||
| Snage | |||||||
| 15.000 | 20.000 | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 350 | 600 | ||||||
Bitka kod Koroneje se 394. pne. odigrala kao dio korintskog rata, i u njoj su Spartanci sa savezničkim snagam pod komandom kralja Agesilaja II porazili tebansko-argivsku vojsku koja je u Beotiji pokušala spriječili njen povratak na Peloponez.
Početkom 4. vijeka pne. Sparta i Perzijsko Carstvo su zaratili, a nakon čega su Spartanci pod Agesilajem vodili uspješne operacije protiv perzijskih posjeda u Maloj Aziji. S obzirom da Spartance nisu mogli poraziti na bojnom polju, Perzijanci su ih odlučili otjerati tako što su sklopili savez s vodećim grčkim polisima koji su 395. pne. Sparti objavili rat. To je Agesilaja prisililo da započne povlačenje svoje vojske prema Peloponezu kako bi zaštitio svoj rodni grad, a pogotovo nakon što su Spartanci u bitci kod Halijarta poraženi prilikom pokušaja da osvoje Beotiju.
Kada se Agesilaj pojavio u Beotiju nakon dugog marša kroz Trakiju i Tesaliju, i sami saveznici su već bili poraženi u bitci kod Nemeje. S druge strane, spartanski regent Aristodem nije bio u stanju iskoristiti tu pobjedu, a usprkos gubitaka kod Nemeje, Tebanci su bili uvjereni kako će uspjeti zaustaviti Agesilaja. Njihovoj vojsci, raspoređenoj u ravnici kraj planine Helikon su se pridružili Argivci, Lokriđani, Eubejci i Atenjani.
Agesilajevu vojsku su, pak činili spartijati, veterani Pohod pohoda Deset hiljada, jonski saveznici i Orhomenjani. Njegove vojnike je pred bitku preplašilo zlo znamenje - djelomična površina sunca. Da bi ih ohrabrio, Agesilaj ih je podsjetio na spartansku pobjedu kod Nemeje, te im lagao o spartanskoj pobjedi u pomorskoj bitci kod Knida, koju su Spartanci zapravo izgubili.
Spartanska vojska se rasporedila sa spartijatima i veteranima na krajnjem desnom krilu, jonskim Grcima u centru te Fokiđanima i Orhomenjanima na desnom krilu. Kod saveznika su desno krilo držali Tebanci i bili nasuprot Orhomenjana, dok su protiv Spartanaca bili okrenuti Argivci.
Antički izvori navode kako su obje falange napredovale jedna prema drugoj u tišini, sve dok nisu potrčale jedna prema drugoj. Kao u mnogim takvim bitkama, desna krila su imala uspjeha u odnosu na neprijatelja. Tebanci su razbili Orhomenjane, ali su Spartanci i Jonci ne samo razbili Argivce, nego mnoge natjerali da pobjegnu prema utvrđenom logoru na Helikonu još prije samog sudara.
Agesilaj je ispočetka mislio da je bitka dobivena, ali se tada suočio s Tebancima koji su, napušteni od svojih saveznika, očajnički nastojali doći do Helikona. Agesilaj je okrenuo falangu prema te je došlo do još jednog krvavog sukoba prsa u prsa prilikom koga se dio Tebanaca uspio probiti.
Sljedeći dan je Agesilaj dozvolio poraženom neprijatelju da ode kućama i pokopa mrtve. Nakon toga je sa svojim polemarhom Gilisom otišao u Fokidu kako bi odatle pljačkao Lokridu.
Bitka kod Koroneje je predstavljala još jednu veliku spartansku pobjedu i potvrdila nadmoć Sparte na kopnu. Međutim, ona - isto kao i bitka kod Nemeje - nije mogla odlučiti rat, s obzirom da su saveznici stekli pomorsku nadmoć i uživali pomoć Perzije. Stvorena je ravnoteža koja će se prekinuti tek sa sklapanjem Antalkidinog mira.