Joakim
| Kraljevi Jude |
|---|
|
|
Za ostale osobe s istim imenom, v. Joakim (razvrstavanje).Joakim ili Jehoiakim ("onaj koga je postavio Jahve", hebrejski: יהוֹיָקִים) bio je kralj Jude. Izvorno se zvao Eliakim, a prijestolje je preuzeo u dobi od dvadesetpet godina ([2 Kraljevi] 23:36), te vladao između 609. i 598. pne.[1]. Ponekad se navodi i ime Jehoikim.
Bio je sin kralja Josije i Zebide kćeri Pedaije od Rume. Supruga mu se zvala Nehušta, a sin Jojakin/Joahin.
Joakimov otac je godine 609. pne. poginuo u bitci kod Megida pokušavajući zaustaviti egipatsku vojsku faraon Nehoa II na njenom pohodu u Siriju. Za novog kralja je izabran Joakimov brat Joahaz. Međutim, nekoliko mjeseci kasnije je Neho II pri povratku iz Sirije došao pod zidine Jeruzalema, zarobio Joahaza, nametnuo danak i za novog kralja imenovao Joakima.
Joakim je poznat po tome što je za vrijeme svoje vladavine dao spaliti jedno od Jeremijinih proročanstava.
Godine 605. pne. su Egipćani poraženi od babilonskog princa Nabukodonosora te je cijeli Levant, uključujući Judu, pao pod babilonsku vlast. Kada Babiloncima 601. pne. nije uspio pokušaj da osvoji Egipat, mnoge države i gradovi u Levantu su se digli protiv Babilonaca.
Tako je i Joakim odlučio da više ne plaća danak Nabukodonosoru. Na to je babilonska vojska 598. pne. došla pod Jeruzalem i započela dugu opsadu. Joakim nije dočekao njen kraj; umro je te ga je naslijedio sin Jojakin.
- ↑ Dan Cohn-Sherbok, The Hebrew Bible, Continuum International, 1996, page x. ISBN:030433703X
Joakim bočni ogranak od Pleme Juda
| ||
| Kraljevske titule | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Joahaz |
kralj Jude 609. pne. - 598. pne. |
Slijedi: Jojakin |