ข้ามไปเนื้อหา

โรคไข้ริฟต์แวลลีย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โรคไข้ริฟต์แวลลีย์
TEM micrograph of tissue infected with Rift Valley fever virus
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10A92.4
ICD-9066.3
DiseasesDB31094
MeSHD012295

โรคไข้ริฟต์แวลลีย์ (อังกฤษ: Rift Valley fever, RVF) เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสที่อาจก่อให้เกิดอาการขั้นปานกลางถึงรุนแรง อาการขั้นปานกลางต่างๆ ได้แก่: เป็นไข้ ปวดกล้ามเนื้อ และปวดศีรษะ ซึ่งอาจมีอาการนานถึงหนึ่งสัปดาห์ อาการขั้นรุนแรงต่างๆ ได้แก่: สูญเสียความสามารถในการมองเห็นในช่วงสามสัปดาห์แรกหลังจากติดเชื้อ การติดเชื้อที่สมอง ที่อาจก่อให้เกิดการปวดศีรษะอย่างรุนแรงและเกิดอาการสับสน และการมีเลือดออกร่วมกับความผิดปกติของตับ ซึ่งอาจเกิดขึ้นภายในช่วงวันแรกๆ ผู้ป่วยที่มีเลือดออกมีโอกาสของการเสียชีวิตสูงถึง 50%[1]

สาเหตุ

[แก้]

เชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของโรคไข้ริฟต์แวลลีย์นี้คือเชื้อไวรัส ประเภท Phlebovirus เชื้อโรคนี้แพร่ระบาดโดยการสัมผัสโดนเลือดของสัตว์ที่ติดเชื้อโรคหรือหายใจโดยสูดอากาศที่อยู่รอบๆ สัตว์ที่ติดเชื้อโรคที่กำลังถูกฆ่า การดื่มนมดิบจากสัตว์ที่ติดเชื้อโรค หรือถูกยุงที่ติดเชื้อโรคกัด สัตว์ อาทิเช่น วัว แกะ แพะและอูฐอาจติดเชื้อโรคได้การติดเชื้อโรคในสัตว์เหล่านี้โดยมากมักมียุงเป็นพาหะนำโรค ทั้งนี้ไม่พบว่าโรคนี้ติดต่อจากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่ง การวินิจฉัยโรคสามารถทำได้โดยการตรวจหา แอนติบอดี ต้านไวรัสนี้หรือตรวจหาเชื้อไวรัสในเลือด [1]

การป้องกันและการรักษา

[แก้]

การป้องกันโรคนี้ในคนคือการฉัดวัคซีนต้านเชื้อโรคนี้ให้แก่สัตว์ต่างๆ การฉีดวัคซีนต้องทำก่อนที่จะมีการแพร่ระบาดเกิดขึ้น เนื่องจากการทำในระหว่างที่มีการแพร่ระบาดนั้นจะทำให้สถานการณ์เลวร้ายยิ่งขึ้น การหยุดเคลื่อนย้ายสัตว์ในระหว่างการแพร่ระบาดอาจเป็นสิ่งที่มีประโยชน์เช่นกัน เนื่องจากเป็นการลดจำนวนของยุงและหลีกเลี่ยงไม่ให้สัตว์ถูกยุงกัด มีวัคซีนเพื่อป้องกันโรคนี้สำหรับคน อย่างไรก็ตาม วัคซีนนั้นไม่เป็นที่แพร่หลายจนกระทั่งถึงปี 2553 อีกทั้งยังไม่มีการรักษาที่เฉพาะเจาะจงสำหรับผู้ที่ติดเชื้อโรค[1]

ข้อมูลทางระบาดวิทยาและประวัติความเป็นมา

[แก้]

การแพร่ระบาด ของโรคนี้เกิดขึ้นในทวีปแอฟริกาและอาระเบียเท่านั้น การแพร่ระบาดมักเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่มีฝนชุกกว่าปกติซึ่งทำให้จำนวนของยุงเพิ่มขึ้น[1] ครั้งแรกที่มีการรายงานถึงโรคนี้คือในกลุ่มปศุสัตว์ที่ ริฟต์แวลลีย์ ของ เคนยา เมื่อราวปี 2445[2] และมีการแยกเชื้อของไวรัสนี้เป็นครั้งแรกในปี 2474[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Rift Valley fever". Fact sheet N°207. World Health Organization. May 2010. สืบค้นเมื่อ 21 March 2014.
  2. Palmer, S. R. (2011). Oxford textbook of zoonoses : biology, clinical practice, and public health control (2nd ed.). Oxford u.a.: Oxford Univ. Press. p. 423. ISBN 9780198570028.