Перайсці да зместу

Ліхаманка Рыфт-Валі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ліхаманка Рыфт-Валі
Мікраздымак электронным мікраскопам тканкі, інфікаванай вірусам ліхаманкі Рыфт-Валі
Мікраздымак электронным мікраскопам тканкі, інфікаванай вірусам ліхаманкі Рыфт-Валі
МКХ-10 A92.492.4
МКБ-10-КМ A92.4
МКХ-9 066.3066.3
DiseasesDB 31094
MeSH D012295
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ліхаманка Рыфт-Валі (ліхаманка долу Рыфт) — вірусная хвароба, якая можа мець нязначныя ці сур’ёзныя сімптомы. Нязначныя сімптомы могуць уключаць: ліхаманку, боль у цягліцах і галаўны боль, што часта доўжыцца да тыдня. Сур’ёзныя сімптомы могуць уключаць: страту здольнасці бачыць праз тры тыдні пасля заражэння, інфекцыі мозгу выклікаюць моцны галаўны боль і разгубленасць, а таксама крывацёк разам з праблемамі з печанню, якія могуць мець месца ў першыя некалькі дзён хваробы. Верагоднасць смяротнасці асоб з крывацёкам складае 50%.[1]

Захворванне выклікаецца вірусам ліхаманкі Рыфт-Валі тыпу Phlebovirus. Яно распаўсюджваецца дотыкам да інфікаванай крыві жывёлы, удыханнем паветра побач з інфікаванай забітай жывёлай, спажываннем сырога малака ад інфікаванай жывёлы ці ўкусу заражаных маскітаў. Можа ўплываць на такіх жывёл як каровы, авечкі, козы і вярблюды. Сярод гэтых жывёл найчасцей распаўсюджваецца маскітамі. Здаецца, не перадаецца ад чалавека чалавеку. Дыягностыка праводзіцца шляхам пошуку антыцел супраць віруса ці самога віруса ў крыві.[1]

Прафілактыка і лячэнне

[правіць | правіць зыходнік]

Папярэджанне хвароб людзей дасягаецца шляхам вакцынацыі жывёл ад хваробы. Мерапрыемствы неабходна правесці да выбуху захворвання, паколькі падобныя дзеянні падчас эпідэміі могуць пагоршыць становішча. Таксама эфектыўным можа быць спыненне перамяшчэнняў жывёл падчас выбуху захворвання. Яшчэ дапамагае скарачэнне колькасці маскітаў і пазбяганне іх укусаў. Існуе вакцына, створаная для людзей; аднак на 2010 г. яна не мае шырокага распаўсюджання. Пасля інфікавання не існуе спецыяльнага лячэння.[1]

Эпідэміялогія і гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Выбухі захворвання мелі месца толькі ў Афрыцы і Аравіі. Выбухі хваробы звычайна адбываюцца падчас перыядаў моцных дажджоў, якія павышаюць колькасць маскітаў.[1] Хвароба ўпершыню зафіксаваная ў быдла ў доле Рыфт у Кеніі ў пачатку 20 стагоддзя,[2] а вірус быў упершыню вылучаны ў 1931 г.[1]

Зноскі

  1. а б в г д Rift Valley fever. Fact sheet N°207. World Health Organization (1 мая 2010). Праверана 21 March 2014.
  2. Palmer, S. R. (2011). Oxford textbook of zoonoses : biology, clinical practice, and public health control (2nd ed.). Oxford u.a.: Oxford Univ. Press. p. 423. ISBN 9780198570028.