Echtscheiding en scheiding van tafel en bed
De nationale wetgeving bepaalt in welke gevallen u de echtscheiding of scheiding van tafel en bed kan aanvragen, en welke procedure u moet volgen. De regels verschillen echter sterk van land tot land.
Maar de EU-regels helpen bepalen waar u de scheiding moet aanvragen en welke wetgeving van toepassing is ingeval er meerdere EU-landen in aanmerking komen, bijvoorbeeld omdat u en uw echtgeno(o)t(e) in verschillende landen wonen.
Waar moet ik de scheiding aanvragen?
U kunt een verzoek tot scheiding samen met uw partner of alleen indienen.
U moet het verzoekschrift indienen bij een rechtbank in het land:
- waar u en uw partner wonen
- waar u het laatst met uw partner gewoond heeft, op voorwaarde dat een van u daar nog steeds woont
- waar een van u woont, op voorwaarde dat u de echtscheiding samen aanvraagt
- waar uw echtgeno(o)t(e) woont
- waar u woont, als
- u daar al ten minste zes maanden woont bij het indienen van het verzoek
- u onderdaan van dat land bent.
Bent u geen onderdaan, dan kunt u het verzoekschrift daar alleen indienen als u er op dat moment al ten minste één jaar woont.
- waarvan u en uw echtgeno(o)t(e) onderdaan zijn
De rechtbank die het eerst een verzoek ontvangt dat aan deze voorwaarden voldoet, is bevoegd voor uw scheiding.
Een scheiding van tafel en bed omzetten in een echtscheiding dient te gebeuren door de rechtbank in de EU die ook de scheiding van tafel en bed heeft uitgesproken, op voorwaarde dat dit in overeenstemming is met de wetgeving van dat land.
De rechtbank die de scheiding uitspreekt mag ook uitspraak doen over het ouderlijk gezag over in het land wonende kinderen.
Welke wetgeving is op uw echtscheiding of scheiding van tafel en bed van toepassing?
Is er bij het huwelijk meer dan één EU-land betrokken, bijvoorbeeld omdat u en uw partner verschillende nationaliteiten hebben of in verschillende EU-landen wonen?
Dan is niet automatisch het recht van het land waar u uw scheidingsverzoek indient, op uw scheiding van toepassing.
17 EU-landen hebben samen een aantal regels vastgesteld om te bepalen welk recht van toepassing is op dit soort "grensoverschrijdende" scheidingen. Deze landen zijn: België, Bulgarije, Duitsland, Estland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Oostenrijk, Portugal, Roemenië, Slovenië en Spanje.
In deze 17 landen kunt u samen met uw partner afspreken of u de wetgeving toepast van het land:
- waar u en uw partner wonen
- waar u het laatst met uw partner gewoond heeft, op voorwaarde dat een van u daar nog steeds woont
- waarvan u of uw partner onderdaan is
- waar u de echtscheiding aanvraagt
Als u en uw partner het hierover niet eens worden, zal de rechtbank in een van deze 17 landen het recht toepassen van:
- het land waar u en uw partner wonen
- of anders het land waar u het laatst met uw partner gewoond heeft, mits u er al één jaar voor de scheidingsaanvraag samen woonde
- of anders het land waarvan u beiden onderdaan bent
- of anders het land waar u de echtscheiding aanvraagt
Vraagt u de scheiding in een ander EU-land aan, raadpleeg dan een gespecialiseerde advocaat om na te gaan welk recht in uw geval van toepassing is en wat de gevolgen kunnen zijn.
Erkenning van scheidingen in het buitenland
Een echtscheidingsvonnis of een rechterlijke uitspraak over de scheiding van tafel en bed uit een EU-land wordt automatisch door de andere EU-landen erkend. U hoeft daarvoor geen aanvullende procedure te volgen.
Waarschuwing
Uitzondering: Denemarken
De EU-regels voor echtscheiding en scheiding van tafel en bed (bijvoorbeeld over jurisprudentie en erkenning) gelden niet voor Denemarken.
Meer over de echtscheidingsprocedure in het voor u relevante land.
Kies een land
Voorbeeld
Echtscheiding door onderlinge toestemming: land van de laatste gezamenlijke woonplaats
Jack en Marie, een Iers-Frans echtpaar, woonden samen in Ierland.
Omdat Jack er een interessante en goedbetaalde baan had gevonden, verhuisde hij naar Frankrijk. Een maand later diende Jack een echtscheidingsverzoek in in Ierland.
Dat was mogelijk omdat de laatste gezamenlijke woonplaats van het echtpaar in Ierland was.