çel

 Binêre herwiha: cel, cell, cêl, û çêl

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃɛl/
• Kîtekirin: çel

Navdêr

çel nêr, ç-ya nerm

1. kevir, zinar, rizde
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Ji hewa bend te kirim şubhetê bayê di sivik
  Çi ji biska te bibêm ah-i ji biska te çelek
  Ez ji zulfa te veristim mi teleb kir lebile'l — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: چه‌ل‎

Jê

• Berçelan
• Çelê
• Çelkê
• celikan
• çelikhan
• Çelka

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Abschrift → de m
• Tirkî: nüsha → tr, ^?kırk → tr

Rengdêr

çel, ç-ya nerm

1. çilek, xwazok, xwestek,
   kesa/ê tiştên xelkê ji xwe re dixwaze yan hêvî dike ku xelk ji yê xwe bidiyê
   (bi taybetî zarok dema zarokek din şirînahiyek hebe)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• çikûd
• çirrîk
• nemerd
• tema

Jê

• çilî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Hejmar

çel

1. (hejmara 40) Binêre çil.

Albanî

Lêker

çel

1. vekirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên vekirin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}