placenta

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  placenta    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pla·cen·ta

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘moederkoek’ voor het eerst aangetroffen in 1727
• Afkomstig van het Griekse woord plakoeis (accusatiefvorm plakoenta).

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	placenta	placenta's
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de placenta v / m

1. (anatomie) moederkoek, orgaan dat verbinding vormt tussen moeder en de zich ontwikkelende vrucht in de buik van de moeder

Synoniemen

• moederkoek

Vertalingen

    1. moederkoek, orgaan dat verbinding vormt tussen moeder en de zich ontwikkelende vrucht in de buik van de moeder.   

Duits: Mutterkuchen (de) m, placenta (de) m Engels: placenta (en)

Noors: morkake (no) g, placenta (no) m Nynorsk: morkake (nn) v, placenta (nn) m

Gangbaarheid

• Het woord placenta staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "placenta" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

enkelvoud	meervoud
placenta	placentas / placentae

Zelfstandig naamwoord

placenta

1. placenta

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• pla·cen·ta

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Griekse woord plakoeis (accusatiefvorm plakoenta).

Zelfstandig naamwoord

placenta m

1. (anatomie) moederkoek, placenta.

Synoniemen

• morkake

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	placenta	placentaen	placentaer	placentaene
genitief	placentas	placentaens	placentaers	placentaenes

Afgeleide begrippen

• placenta praevia (forliggende morkake)

Verwante begrippen

• etterbyrd, livmor

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• pla·cen·ta

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Griekse woord plakoeis (accusatiefvorm plakoenta).

Zelfstandig naamwoord

placenta m

1. (anatomie) moederkoek, placenta.

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	placenta	placentaen	placentaer	placentaene
genitief

Synoniemen

• morkake

Verwante begrippen

• livmor