Tim Berners-Lee
| Timothy Berners-Lee | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Berners-Lee in 2014
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | sir Timothy John Berners-Lee | |||
| Geboren | 8 juni 1955 Londen, Engeland  Verenigd Koninkrijk
| |||
| Nationaliteit | Engels | |||
| Religie | Unitaristisch Universalisme | |||
| Beroep | informaticus | |||
| Bekend van | wereldwijd web | |||
| Website | W3C - Berners-Lee | |||
| ||||
Timothy John (Tim) Berners-Lee (Londen, 8 juni 1955) is samen met zijn toenmalig manager, de Belg Robert Cailliau, de bedenker en grondlegger van de technologie en het protocol, die het world wide web of wereldwijde web, afgekort tot www, mogelijk maakten. Hieraan werkte hij toen hij consultant-software-engineer in dienst bij het CERN in Zwitserland was, van juni tot en met december 1990.[1] Als directeur van het World Wide Web Consortium W3C houdt hij toezicht op de ontwikkeling van webtalen en -protocollen zoals HTML, XML, CSS en HTTP.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Berners-Lee werd in Londen geboren. Zijn ouders waren beide actief in de wiskunde en werkten bij de elektrotechnische onderneming Ferranti. Berners-Lee zelf studeerde van 1973 tot 1976 natuurkunde aan The Queen's College, dus aan de Universiteit van Oxford.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]
Berners-Lee kwam midden jaren tachtig als consultant software-engineer in dienst van het CERN, het Europese laboratorium dat onderzoek doet naar elementaire deeltjes. Hij ontwikkelde als software-engineer daar de database ENQUIRE, waarin hij hypertekst introduceerde. Hypertekst is tekst met daarin hyperlinks. Het is daarmee tussen de gebruikers mogelijk informatie te delen en bij te werken. Hij werkte dit concept later verder tot het wereldwijd web uit, het combineren van hypertekst met het internet, een gedecentraliseerd netwerk dat in de jaren zestig door het Amerikaanse leger was ontwikkeld. Berners-Lee schreef ook de eerste webbrowser en startte de eerste webserver op een NeXTcube. Hij opende op 6 augustus 1991 de allereerste website:
- http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html
In 1999 publiceerde hij Weaving the Web,[2] een boek over het ontstaan van het world wide web. Het werd in het Nederlands vertaald als De wereld van het World Wide Web.[3]
Berners-Lee streefde naar een semantisch web, waarmee het met computers gemakkelijker werd gegevens automatisch te verwerken. Hij beschreef het semantische web als een component van Web 3.0, de volgende fase van het wereldwijde web.
Berners-Lee werd in 2009 door de Britse overheid aangesteld om toezicht over een nieuw project te houden: een website met daarin publiek beschikbare Britse gegevens. Die website data.gov.uk is op 21 januari 2010 beschikbaar gesteld en bevat onder meer gegevens over verkeer, criminaliteit, de gezondheidszorg, huizenprijzen, werkgelegenheid en belastingen. In totaal staan er meer dan 3.000 datasets op de site. De gegevens mogen door iedereen worden gebruikt voor zowel commerciële als niet-commerciële toepassingen. Op de site staan enkele applicaties die van de gegevens gebruikmaken. Gebruikers kunnen bijvoorbeeld een iPhone-app downloaden om de dichtstbijzijnde apotheek te bezoeken. Er is ook een programma gemaakt voor mensen die op zoek zijn naar een baan bij de overheid. Zodra er ergens een vacature verschijnt, krijgen ze bericht per e-mail. Wie niet zelf kan programmeren, kan ideeën voor programma's op de site achterlaten.
Hij verscheen tijdens de opening van de Olympische Spelen van 2012 in Londen en werd daar als bedenker van het wereldwijde web geëerd.
Berners-Lee heeft in 2012 het Open Data Institute opgericht. Deze stichting stimuleert het gebruik van open data.[4] Hij stelde in een interview dat het internet een fundamenteel mensenrecht is en het tegen politiek en commerciël misbuik moet worden beschermd.[5] Hij kondigde in 2018 de oprichting van het bedrijf Inrupt aan. Hij is als technisch directeur verantwoordelijk voor het helpen ontwikkelen van de technologie voor social linked data, wat volgens hem de volgende stap is van het internet. Er moet daarvoor meer structuur in de verzonden gegevens worden aangebracht, waarbij wordt voortgebouwd op bestaande web-standaard via linked data.[6][7]
Prijzen en onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]Berners-Lee heeft voor zijn werk verschillende prijzen gewonnen:
- 2002 – de Japanprijs
- 2004 – de Millennium Technology Prize
- 16 juli 2004 – koninklijke onderscheiding. Berners-Lee is tot ridder geslagen door de Britse koningin Elizabeth II. Hij kreeg hierbij de titel van Ridder Commandeur, de op een na hoogste rang in de Orde van het Britse Rijk.
- 20 oktober 2009 – eredoctoraat toegekend door de Vrije Universiteit Amsterdam, voor zijn 'essentiële bijdrage aan de ontwikkeling, introductie en groei van het wereldwijde web, dat diepgaande invloed heeft op het sociale, economische, culturele en publieke leven'
- 2009 – Hij en Robert Cailliau kregen ook in 2009 een eredoctoraat van de Universiteit van Luik.
- 2012 – door de Internet Society geëerd voor zijn bijdrage aan het internet door in de Internet Hall of Fame te worden opgenomen
- 2016 – Turing Award voor 'het creëren van het wereldwijd web, de eerste webbrowser en fundamentele protocollen en algoritmes die het web kunnen laten groeien.'[8]
- websites
- (en) eigen website
- (en) www.data.gov.uk
- voetnoten
- ↑ T Berners-Lee. Information Management: A Proposal, 1998.
- ↑ T Berners-Lee. Weaving the Web, 1999. webpagina van de auteur over zijn boek, met links naar extra materiaal en een lijst van vertalingen
- ↑ H van Steenis. Tim Berners-Lee pleit voor een 'transparant' Internet, 15 juni 2000. voor Computable
- ↑ W Hoeffnagel. Tim Berners-Lee: ’Wie open data weet te manipuleren kan een enorme chaos veroorzaken’, 4 november 2016. over de risico's van Open Data
- ↑ C de Looper.Web Innovator Tim Berners-Lee: Internet Is a Human Right, 11 december 2014.
- ↑ T Berners-Lee. One Small Step for the Web…, 23 oktober 2018.
- ↑ T Berners-Lee. Sir Tim Berners-Lee: 'Het web is stuk, ik wil het fixen', 22 juni 2022. voor Het Financieele Dagblad
- ↑ Sir Tim Berners-Lee, 2019.
· 
· 
· ·