frontale

frontale (język włoski)

wymowa:

IPA: /fron.'ta.le/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) anat. czołowy

(1.2) czołowy, frontalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przepaska na czoło z ozdobnym wisiorkiem

odmiana:

(1.1-2) lp frontale m ż; lm frontali m ż

(2.1) lp frontale; lm frontali

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) osso frontale → kość czołowa

(1.2) wojsk. attacco frontale → atak frontalny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. frontalino m, frontalità ż, fronte m ż, frontiera ż, frontismo m, frontista m ż, frontone m

czas. fronteggiare

przym. frontonale

przysł. frontalmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. frontalis

uwagi:

źródła: