Przejdź do zawartości

Ahmed III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ahmed III
Ilustracja
Faksymile
Tugra Ahmeda III
Sułtan Imperium Osmańskiego
Okres

od 1703
do 1730

Poprzednik

Mustafa II

Następca

Mahmud I

Dane biograficzne
Dynastia

Osmanowie

Data urodzenia

30 grudnia 1673

Data śmierci

1 lipca 1736

Ojciec

Mehmed IV

Matka

Emetullah Rabia Gulnus

Rodzeństwo

Mustafa II

Żona

Emine Mihrisah Kadinefendi

Żona

Rabia Sermi Kadinefendi

Dzieci

Mustafa III,
Abdulhamid I

Ahmed III (arab. أحمد الثال) (ur. 30 grudnia 16731 lipca 1736 w Konstantynopolu) – sułtan imperium osmańskiego w latach 1703–1730, czas jego rządów nazywany jest erą tulipanów[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Podstawą jego polityki zagranicznej było utrzymywanie dobrych stosunków z Anglią (od 1707 Wielką Brytanią) i Francją, które były zaniepokojone wzrostem potęgi Rosji na wschodzie Europy.

Sułtan Ahmed III udziela audiencji dnia 10 października 1724 roku, malował Jean-Baptiste van Mour
Ambasador Holandii Cornelis Calkoen na audiencji u sułtana Ahmeda III (A.D. 1727)

W 1709, w czasie III wojny północnej udzielił schronienia pobitemu w bitwie pod Połtawą królowi Szwecji Karolowi XII. Wspierany przez dyplomację francuską zażądał wycofania wojsk rosyjskich z Rzeczypospolitej, a po odmowie cara Piotra I wypowiedział 20 listopada 1710 wojnę Rosji. Pobita Rosja, zmuszona została podpisać w 1711 traktat prucki, w którym oddawała Osmanom Azow i zobowiązywała się więcej nie mieszać w wewnętrzne sprawy Polski.

W latach 1716–1718 prowadził przegraną wojnę z Austrią i Wenecją, zakończoną utratą Belgradu, północnej Bośni i Serbii. 20 września 1730 został obalony w wyniku przewrotu pałacowego janczarów, którzy wynieśli na tron jego bratanka Mahmuda I. Ahmed III zmarł 6 lat później.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ahmed III, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03] (ang.).