Przejdź do zawartości

Jak-11

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jak-11
Ilustracja
Jak-11
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ

Samolot szkolno-treningowy

Konstrukcja

Metalowa

Załoga

2 osoby (pilot + instruktor)

Historia
Data oblotu

1946

Lata produkcji

19471962

Wycofanie ze służby

Polska: 1962

Liczba egz.

3859 + C-11 707

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik tłokowy, gwiazdowy, siedmiocylindrowy Szwiecow ASz-21

Moc

521 kW (708 KM)

Wymiary
Rozpiętość

9,40 m

Długość

8,50 m

Wysokość

3,28 m

Powierzchnia nośna

15,4 m²

Masa
Własna

1900 kg

Startowa

2440 kg

Osiągi
Prędkość maks.

460 km/h

Pułap

7100 m

Zasięg

1280 km

Długotrwałość lotu

4h 20min

Rozbieg

500 m

Dobieg

1040 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 km UBS kal. 12,7 mm ;
do 100 kg bomb na dwóch podskrzydłowych zamkach
Użytkownicy
Afganistan, Albania, Algieria, Austria, Bułgaria, ChRL, Czechosłowacja, Egipt, Irak, Jemen, KRLD, NRD, Mongolia, Polska, Rumunia, Somalia, Syria, Węgry, Wietnam, ZSRR
Rzuty
Rzuty samolotu

Jak-11 (ros. Як-11) – radziecki samolot szkolno-treningowy powstały w biurze konstrukcyjnym Aleksandra Jakowlewa. Była to seryjna wersja prototypu samolotu Jak-3UTI. Samolot produkowany także na licencji w Czechosłowacji pod oznaczeniem C-11 w zakładach Let w Kunovicach.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Jak-11 to jednosilnikowy, dwumiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji i poszyciu w większości metalowym, wyposażony w klasyczne podwozie, chowane w locie. Silnik gwiazdowy, śmigło dwułopatowe. Przeznaczony do szkolenia i treningu w akrobacji, nawigacji oraz w lotach bez widoczności ziemi i lotach nocnych.

Służba

[edytuj | edytuj kod]
Jakowlew Jak-11 ze zbiorów Muzeum Lotnictwa w Krakowie

Jak-11 pod koniec 1947 roku trafił do pierwszych jednostek szkoleniowych w ZSRR. Był głównie używany jako samolot do szkolenia i treningu pilotów myśliwskich. Służył jako samolot przejściowy z podstawowego samolotu szkoleniowego Jak-18 na docelowe samoloty bojowe. Rozwój napędu odrzutowego spowodował, że Jak-11 szybko „zestarzał” się i został zastąpiony przez samoloty szkolno-treningowe o napędzie odrzutowym, po czym trafił do lotnictwa cywilnego.

Jeden z egzemplarzy C-11 został w latach 80. przebudowany w USA w celu wizualnego upodobnienia do nieprodukowanej odmiany myśliwca Jak-3U z silnikiem gwiazdowym i nazwany Jak-3U R2000. Został wyposażony w silnik Pratt & Whitney R2000 o mocy 1450 KM, co pozwoliło na rozwijanie prędkości 650 km/h[1]. Od 1990 do 2000 roku brał udział w pokazach i wyścigach lotniczych w USA, a w 2018 roku został zakupiony do Polski przez osoby prywatne[1].

Plany Modelarskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Marcin Sigmund: Na przekór przeciwnościom, "Skrzydlata Polska" nr 8(2466)/2018, s.42-43

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Luranc: Samolot szkolno-treningowy Jak-11 (C-11), Typy Broni i Uzbrojenia nr 76. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1982. ISBN 83-11-06743-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]