Tu-204
Tu-204-100B północnokoreańskich linii Air Koryo | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ |
samolot komunikacyjny średniego zasięgu |
Załoga |
3 pilotów |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji |
od 1995 |
Liczba egz. |
89 |
Liczba wypadków | |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 silniki turbowentylatorowe, Aviadvigatel PS-90 lub Rolls-Royce RB211 |
Ciąg |
157 kN każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość |
41,8 m |
Długość |
40,2 lub 46,1 m, zależnie od wersji |
Szerokość kadłuba |
3,8 m |
Wysokość |
13,88 m |
Powierzchnia nośna |
184,20 m² |
Masa | |
Własna |
59 000 kg |
Startowa |
103 000 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
900 km/h |
Prędkość przelotowa |
810 do 850 km/h |
Pułap |
12 600 m |
Zasięg |
6 500 km |
Rozbieg |
2 250 m |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
210 | |
Użytkownicy | |
Rosja, Egipt, Chiny, Niemcy, Kuba, Korea Północna |
Tu-204 (ros. Ту-204) – dwusilnikowy samolot pasażerski średniego zasięgu skonstruowany w biurze technicznym Tupolewa, na zamówienie Aerofłotu. Jako odpowiednik amerykańskiego Boeinga 757, miał zastąpić także starzejący się trzysilnikowy Tu-154.
Tworzenie i projekt
[edytuj | edytuj kod]Tu-204 został stworzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie na średniej wielkości samolot, wykorzystywany zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym. Charakteryzuje się niskimi kosztami obsługi, niskim poziomem hałasu, oraz szerokimi możliwościami modyfikacji. Tupolew Tu-204 może być napędzany za pomocą silników turbowentylatorowych Awiadwigatiel PS-90 lub Rolls-Royce RB211. Jest produkowany w dwóch największych rosyjskich ośrodkach przemysłu lotniczego, w Uljanowsku i w Kazaniu. Oblot prototypu nastąpił 2 stycznia 1989 r.[3]
Kabina Tu-204 w konfiguracji jednoklasowej mieści do 210 pasażerów, a w konfiguracji dwu lub trzyklasowej od 164 do 193 pasażerów. Fotele w klasie ekonomicznej są ustawione w konfiguracji 3+3, zaś w klasie biznes, w konfiguracji 2+2. Odległość między rzędami foteli w klasie business wynosi 810 mm. Klasy są rozdzielane za pomocą kurtyn.
W 1994 roku Tu-204 wyposażony w silniki PS-90A uzyskał pierwszy certyfikat lotniczy. Wariant Tu-204-120 został wyposażony w silniki Rolls-Royce RB211-535E4 co pozwoliło uzyskać zgodę ICAO na wykorzystanie przez operatorów europejskich. Na bieżąco dąży do otrzymania certyfikatu JAA. Samoloty zostały przystosowane do rosyjskiego standardu AP-25 (zgodnego z FAR-25 i JAR-25).
Ponadto powstała wersja długodystansowa Tu-204-300, którą oblatano 18 sierpnia 2003 r. Wersja transportowa, oznaczona jako Tu-204C, może przetransportować do 27. ton ładunku[3].
Technologia
[edytuj | edytuj kod]Tupolew Tu-204 jest przedstawicielem nowej generacji rosyjskich samolotów. Wraz z Iłem-96, Tu-204 ma wiele nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak:
- fly-by-wire
- szklany kokpit – dostępny zarówno w modelach przeznaczonych na rynek rosyjski, jak i europejski
- wyposażenie skrzydeł w winglety
- zaawansowana awionika pokładowa
- pierwszy rosyjski samolot wykorzystujący silniki zachodniej produkcji (Rolls-Royce RB211)
Wersje
[edytuj | edytuj kod]Tu-204/204C
Pierwsza wersja pasażerska która weszła do produkcji seryjnej. Wersja towarowa oznaczona „C” (Cargo).
Tu-214 (dawne Tu-204-100/200)
Jest wersją Tu-204 napędzaną silnikami Sołowiewa (obecnie Awiadwigatiel) PS90A, o ciągu 157 kN. Wyposażony w awionikę i podzespoły rosyjskiej produkcji. Wszedł do seryjnej produkcji w styczniu 1995 roku. Tu-204-100 projektowo miał maksymalną masę startową 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej. Tu-204-200 (ob. Tu-214) jest wersją o wydłużonym zasięgu i z większymi zbiornikami paliwa. Tu-214 jest produkowany przez KAPO.
Specjalistycznymi wersjami Tu-214 są: Tu-214R, Tu-214ON, Tu-214SR, Tu-214SUS, Tu-214PU-SBUS, Tu-214ŁMK.
Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej planuje użyć tego modelu do budowy samolotu ZOP[4].
Tu-204-120/220
Wersja napędzana silnikami Rolls-Royce RB211-535 o ciągu 192 kN. Tu-204-120 ma maksymalną masę startową na poziomie 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej, maksymalny zasięg wynosi 4600 km.
Tu-204-300
Skrócona wersja, o kadłubie krótszym o 6 m od wersji podstawowej. Cechuje się wydłużonym zasięgiem, mniejszym zużyciem paliwa, oraz większą ekonomiką lotu. Produkowany w dwóch wersjach, jednej mieszczącej 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, o zasięgu 9300 km, oraz drugiej mieszczącej także 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, lecz o zasięgu 3500 km.
Tu-204SM
Wersja z silnikami PS-90A2 i nową pomocniczą jednostką zasilającą.
Tu-204-500
Wersja oparta na Tu-204-300, przeznaczona do użytkowania na krótszych trasach. Wyposażona w skrzydła o krótszej rozpiętości i mniejszej powierzchni nośnej. Osiąga maksymalna prędkość 0,84 Ma. Zaprojektowany jako odpowiednik Boeinga 737.
Tu-206 i Tu-216
Wersje przystosowana do napędu alternatywnymi paliwami. Tu-206 napędzany jest skroplonym gazem ziemnym, natomiast Tu-216 napędzany jest wodorem.
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Użytkownicy w dniu 8 lutego 2024[5]:
Operator | Liczba | Uwagi |
---|---|---|
Air Koryo | 2 | |
Aviastar-TU | 3 | |
Biuro Konstrukcyjne Tupolewa | 1 | |
Business Aero | 1 | |
Cubana de Aviación | 1 | |
Federalna Służba Wojsk Gwardii Narodowej Rosji | 1 | |
KAPO | 1 | |
Kosmos | 2 | |
Red Wings | 3 | |
Rossija | 18 | Flota rządowa |
RusJet | 1 | |
RussAir | 1 | |
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej | 6 | |
TARP Aviation | 1 | |
Łącznie | 42 |
Wypadki
[edytuj | edytuj kod]- 29 grudnia 2012 Tu-204 obsługujący rejs WZ9268 na trasie Pardubice – Moskwa, wypadł z pasa startowego podczas lądowania na lotnisku Wnukowo w Moskwie. Spośród ośmioosobowej załogi zginęło 5 osób.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ www.flightglobal.com - Aviastar Tu-204 crashes on approach to Moscow. [22 marca 2010].
- ↑ www.pasazer.com - Samolot Tu-204 rozbił się w Moskwie. [29 grudnia 2012].
- ↑ a b Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 110.
- ↑ Минобороны определилось с кандидатом на новый противолодочный самолёт [online], topwar.ru [dostęp 2020-01-21] (ros.).
- ↑ САМОЛЁТЫ ТУПОЛЕВ ТУ-204/214 - РЕЕСТР, russianplanes.net, 2024-02-08.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- en.rian.ru
- Ilyushin Finance Co.(Tu-204 Family). ifc-leasing.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-02)].
- Additional photos