kirke

kirke (język duński)

en middelalderlig dansk kirke (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈkirgə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rel. kościół

(1.2) rel. Kościół (religijna instytucja społeczna)

odmiana:

(1) en kirke, kirken, kirker, kirkerne

przykłady:

(1.1) Som barn syntes hun, at det var frygteligt kedeligt at gå i kirke. → Jako dziecko uważała, że chodzenie do kościoła jest okropnie nudne.

(1.2) Når en præst inviterer en dyreclairvoyant ind i kirken, er det med til at udhule kirke og kristendom indefra. → Gdy ksiądz zaprasza jasnowidza zwierzęcego do kościoła, to przyczynia się to do osłabiania Kościoła i chrześcijaństwa od środka.

(1.2) Kirken beskyldte det nye parti for »grotesk antiklerikalisme«. → Kościół oskarżył nową partię o „groteskowy antyklerykalizm”.

(1.2) I Polen kender vi kun til kirken fra én side, den foran alteret – men hvad er der på den anden side? → W Polsce Kościół znamy tylko z jednej strony, tej przed ołtarzem – ale co jest po drugiej stronie?

składnia:

kolokacje:

(1.1) at gå i kirke

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) fattig som en kirkerotte → biedny jak mysz kościelna • så sikker som amen i kirken → pewny jak amen w pacierzu

etymologia:

gr. κυριακός

uwagi:

źródła:

kirke (język norweski (bokmål))

en kirke (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) kościół

odmiana:

(1.1) en kirke, kirken, kirker, kirkene lub ei kirke, kirka, kirker, kirkene

przykłady:

(1.1) Noen går i kirken hver dag. → Niektórzy ludzie chodzą do kościoła codziennie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kirkelig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też w nynorsk kyrkje

źródła: