Przejdź do zawartości

szyfr

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
szyfr (1.1) skautowy
wymowa:
IPA[ʃɨfr̥], AS[šyfr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kod znaków, znany tylko niektórym osobom, umożliwiający im komunikację i zabezpieczający przekazywane informacje przed poznaniem przez inne osoby; zob. też szyfr w Wikipedii
(1.2) kod, zazwyczaj ciąg cyfr, umożliwiający otwarcie niektórych zamków lub uruchomienie niektórych urządzeń
(1.3) pot. niezrozumiały tekst, niewyraźne pismo
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Niestety, nie mogliśmy odczytać tej wiadomości, bo spaliła nam się książka z szyfrem.
(1.2) Złodziej znał szyfr do sejfu i ukradł ważne dokumenty.
(1.3) Nie mogę odczytać tego twojego szyfru!
składnia:
(1.2) szyfr do + D.
kolokacje:
(1.1) klucz do szyfru → sposób odkodowania zaszyfrowanego tekstuzłamać szyfr → odkodować cudzy szyfr • używać szyfru; pisać / mówić szyfrem
(1.2) szyfr do sejfu / drzwi / …
synonimy:
(1.1-2) kod
(1.3) bazgroły
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szyfrant m, szyfrantka ż, szyfrator m, deszyfrator m, szyfrogram m, szyfrówka ż, szyfrowanie n, deszyfrowanie n
czas. szyfrować ndk., zaszyfrować dk., deszyfrować ndk., odszyfrować dk.
przym. szyfrowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. chiffrecyfra (pierwsze szyfry opierały się na ciągach liczb) < arab. صفر (od arab. صفر pośrednio pochodzą również słowa cyfra i zero)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: